ربات جوشکاری موقعیت یابی لیزری و سیستم ردیابی لیزری

چه زمانی باید ربات جوشکاری را به دید لیزری مجهز کنیم؟

در جوشکاری قوس الکتریکی، اگر نمی توان دقت جوشکاری را تا 0.3 ± میلی متر تضمین کرد، باید استفاده از موقعیت یاب لیزری یا ردیابی لیزری را در نظر گرفت.برای انتخاب یک سیستم ردیابی درز جوشکاری لیزری، ابتدا باید بررسی کنید که آیا با اتصال ابزار تداخل دارد یا خیر، و ثانیاً، در نظر بگیرید که آیا بر ضربان زمان تأثیر می گذارد یا خیر.اگر هر دو نه، لیزر را می توان به طور کامل در ایستگاه کاری ربات ادغام کرد.

اصل بازرسی اساسی ردیابی درز جوشکاری بینایی لیزری

اصل اساسی ردیابی درز لیزری بر اساس روش اندازه گیری مثلث لیزری است.لیزر نور لیزر خطی را به سطح قطعه کار ساطع می کند و پس از انعکاس پراکنده، کانتور لیزر بر روی سنسور CCD یا CMOS تصویر می شود.سپس کنترل کننده تصاویر جمع آوری شده را پردازش و تجزیه و تحلیل می کند تا موقعیت جوش را بدست آورد که برای اصلاح مسیر جوشکاری یا هدایت جوش استفاده می شود.

ردیابی لیزری چیست؟

ردیابی لیزری از یک حسگر بینایی لیزری برای تشخیص جوش از قبل قبل از مشعل جوش استفاده می کند و مختصات موقعیت نقطه اندازه گیری سنسور را از طریق رابطه موقعیتی از پیش کالیبره شده بین سنسور بینایی لیزری و مشعل محاسبه می کند.در طی فرآیند جوشکاری، موقعیت آموزشی ربات و موقعیت سنسور محاسبه می شود.موقعیت های تشخیص مقایسه می شوند و انحراف موقعیت نقطه مربوطه را محاسبه می کنند.هنگامی که تفنگ جوشکاری که پشت خط لیزر عقب مانده است به موقعیت تشخیص مربوطه می رسد، انحراف به مسیر جوش فعلی جبران می شود تا به هدف اصلاح مسیر جوش برسد.

موقعیت یابی لیزری چیست؟

موقعیت یابی لیزری فرآیند استفاده از حسگر لیزری برای اندازه گیری واحد از موقعیت مورد اندازه گیری و محاسبه موقعیت نقطه هدف است.به طور کلی، هنگامی که با یک درز جوش کوتاه یا استفاده از ردیابی لیزری باعث ایجاد تداخل در فیکسچر ابزار می شود، درز جوش به شکل موقعیت لیزری اصلاح می شود.در مقایسه با ردیابی لیزری، عملکرد موقعیت یابی لیزر نسبتاً ساده است، اجرا و عملیات نیز راحت تر است.با این حال، از آنجایی که ابتدا تشخیص داده می شود و سپس جوش داده می شود، موقعیت برای جوشکاری قطعات کار با تغییر شکل حرارتی شدید و جوش های نامنظم که خطوط مستقیم یا قوس نیستند، مناسب نیست.